Líðanin alltaf að versna.

Ég er farinn að bíða eftir þessarri skiljun með eeftirvæntingu.  Mér er orðið stöðugt flökurt og vanlíðan sækir á mig á hverjum degi.  Það er ekki gott þegar nýrun eru orðin léleg og eiturefnin fara að hlaðast upp í líkamanum.  Læknarni3r segja mér að þrauka en satt best að segja er andlega heilsan líka á þrotum þessa dagana.  Þolinmæði mín við aðra orðin lí3til því ég get varla hugsað vegna vanlíðaninnar, en ég þrauka held ég.

Fyrir ungt fólk þarna úti með sykursýki; hvet ykkur til að halda sjúkdómnum í skefjum því eftir að hafa prófað flestalla fylgikvilla hans þá hef ég komist að því  að ég hefði betur gert það en líða svona illa.

Meira um það síðar.  Á núna enn eina andvökunóttina vegna vanlíðunar.  Tek svefn og verkjalyf en þau duga skammte.  Reyni því orðið bara að sofa þegar ég næ svefni orðið.  Hef farið 2 ferðir3 á spítealann þessa vikuna og vonandi slepp ég í nokkra daga ennþá án þess að fara aftur, en hver veit.   Vona að ég sé ekki að drepa ykkur úr leiðindum með þessu hjali mínu , meira seinna